UPROSZCZONA KSIĘGOWOŚĆ ORGANIZACJI POZARZĄDOWYCH
I STOWARZYSZEŃ JEDNOSTEK SAMORZĄDU TERYTORIALNEGO
Ustawa z dnia 23 lipca 2015 r. wprowadziła zmiany dotyczące księgowości nie tylko w ustawie o rachunkowości ale też np. w ustawie z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2014 r. poz. 1118, z późn. zm.).
Regulacja ta umożliwiła:
- organizacjom pozarządowym, z wyłączeniem spółek kapitałowych,
- oraz stowarzyszeniom jednostek samorządu terytorialnego,
prowadzenie ewidencji księgowej w formie uproszczonej.
Formą tą jest uproszczona ewidencja przychodów i kosztów.
Najważniejsze postanowienia regulacji:
- określenie warunków, których spełnienie uprawnia do prowadzenia uproszczonej ewidencji przychodów i kosztów, którymi są:
- działanie w sferze określonych zadań publicznych szczegółowo wymienionych w ustawie,
- nie prowadzenie działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej,
- brak statusu organizacji pożytku publicznego,
- ograniczenie źródeł przychodów do:
- działalności nieodpłatnej pożytku publicznego z tytułu składek członkowskich, darowizn, spadków, dotacji, itp.,
- działalności odpłatnej pożytku publicznego z tytułu sprzedaży towarów i usług,
- sprzedaży, najmu lub dzierżawy składników majątkowych,
- odsetek od środków pieniężnych na rachunkach prowadzonych w związku z wykonywaną działalnością,
- wprowadzenie limitu tych przychodów, osiągniętych w roku poprzedzającym rok wyboru prowadzenia uproszczonej ewidencji przychodów i kosztów, do wysokości 100 tys. zł,
- decyzję o wyborze prowadzenia uproszczonej ewidencji przychodów i kosztów podejmuje organ zatwierdzający sprawozdanie finansowe w rozumieniu ustawy o rachunkowości,
- organizacja pozarządowa lub stowarzyszenie jednostki samorządu terytorialnego składa zawiadomienie do naczelnika urzędu skarbowego o wyborze uproszczonej ewidencji – do końca pierwszego miesiąca roku podatkowego, w którym rozpoczyna prowadzenie ewidencji, a w przypadku jednostek rozpoczynających działalność, w terminie 30 dni od dnia rozpoczęcia działalności,
- obowiązek zawiadomienia dotyczy również lat następnych, o ile organizacja pozarządowa nie zrezygnuje z prowadzenia uproszczonej ewidencji lub nie utraci takiego prawa na skutek niespełniania warunków, o czym zawiadamia naczelnika urzędu skarbowego w terminie 14 dni od końca ostatniego miesiąca roku podatkowego, w którym prowadziła uproszczoną ewidencję przychodów i kosztów,
- przepisy wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2016 r.
Szczegóły dotyczące prowadzenia uproszczonej ewidencji przychodów i kosztów
W dniu 18 grudnia 2015 r. Ministerstwo Finansów wydało rozporządzenie w sprawie prowadzenia uproszczonej ewidencji przychodów i kosztów przez niektóre organizacje pozarządowe oraz stowarzyszenia jednostek samorządu terytorialnego (Dz.U. 2015 poz. 2178). Wykonuje ono postanowienia ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.
Rozporządzenie określa przede wszystkim:
- sposób prowadzenia uproszczonej ewidencji przychodów i kosztów przez uprawnione organizacje pozarządowe, z wyłączeniem spółek kapitałowych, oraz stowarzyszenia jednostek samorządu terytorialnego,
- warunki, jakim powinna odpowiadać uproszczona ewidencja.
W szczególności uproszczona ewidencja składa się z:
- zestawienia przychodów i kosztów,
- zestawienia przepływów finansowych,
- kart przychodów pracowników,
- wykazu środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych związanych z prowadzoną działalnością.
Wzory dwóch pierwszych określają załączniki do rozporządzenia, dane jakie muszą zawierać karty przychodów pracowników oraz wykaz zostały wymienione w treści rozporządzenia.
Uproszczona ewidencja musi zawierać ponadto opis zasad jej prowadzenia zawierający kilka podstawowych informacji, jak np. określenie roku podatkowego, opis systemu przetwarzania i ochrony danych.
W przypadku, gdy podatnik powierza prowadzenie uproszczonej ewidencji podmiotowi świadczącemu usługi księgowe, informuje o tym właściwego naczelnika urzędu skarbowego w zawiadomieniu o prowadzeniu uproszczonej ewidencji.
Rozporządzenie wymienia ponadto m. in.: zasady rachunkowe obowiązujące podmioty prowadzące księgowość w formie uproszczonej, dowody księgowe stanowiące podstawę zapisów w księgach, zasady poprawiania i korygowania błędów w zapisach księgowych, sposób ujmowania w ewidencji zakupu towarów handlowych, a także szereg innych zasad, jakimi muszą kierować się księgowi podmiotów, które wybrały prowadzenie uproszczonej formy ewidencji księgowej.
Rozporządzenie weszło w życie z dniem 1 stycznia 2016 r.